Euthanasie bij dementerende patiënten vormt een grote uitdaging voor huisartsen. De ethische dilemma's en emotionele belasting die hierbij komen kijken, zorgen voor een worsteling die dieper gaat dan de vraag naar wilsbekwaamheid alleen.
Euthanasieverzoeken: een uitdaging voor huisartsen
Huisarts Jaap Schuurmans werd geconfronteerd met een ingrijpende vraag toen een patiënt die aan dementie leed om euthanasie vroeg. Deze ervaring was voor hem aanleiding om onderzoek te starten naar de visie en ervaringen van huisartsen rondom euthanasie bij dementie. Veel huisartsen blijken terughoudend te zijn bij euthanasieverzoeken van dementerende patiënten, een complexiteit die verder gaat dan de vraag naar wilsbekwaamheid alleen.
Ondraaglijk lijden: een complex begrip
Schuurmans voerde een studie uit aan het Radboudumc om de houding van huisartsen ten opzichte van euthanasieverzoeken te onderzoeken. Hoewel de algemene bereidheid om medewerking te verlenen aan euthanasie groot was, bleek dit niet het geval te zijn bij dementie. Veel artsen ondervinden moeilijkheden bij het beoordelen of een dementerende patiënt ondraaglijk lijdt - een essentiële voorwaarde voor euthanasie.
Euthanasieverzoeken bij dementie: zelden en ingewikkeld
Een woordvoerder van het Expertisecentrum Euthanasie benadrukt dat niemand zomaar de dood wenst. In de praktijk blijkt slechts een klein percentage van de mensen met dementie een daadwerkelijk verzoek tot euthanasie te doen. Deze verzoeken kunnen moeilijk te beoordelen zijn voor huisartsen, mede door een gebrek aan ervaring of specifieke kennis.
Schuurmans roept op tot een breder en dieper debat over euthanasie bij dementie. Elke patiënt en elke situatie is uniek, en daarom moet de discussie volgens hem voor elke patiënt opnieuw worden afgestemd. Daarnaast pleit hij voor meer ondersteuning voor artsen, zoals de inzet van gespecialiseerde geriatrische en palliatieve teams, en meer mogelijkheden voor overleg met de familie van de patiënt.
