In de complexe wereld van de gezondheidszorg worden zorgverleners vaak geconfronteerd met moeilijke beslissingen over het levenseinde van patiënten. Het voeren van tijdige en respectvolle gesprekken over de kwaliteit van leven en sterven is cruciaal.
De rol van Advance Care Planning
De NRC heeft onlangs een serie artikelen gepubliceerd die de complexe besluitvorming rondom het levenseinde van patiënten belicht. Deze artikelen onderstrepen de noodzaak voor zorgverleners om deze moeilijke beslissingen te navigeren, en om de kwaliteit van leven en sterven van de patiënt centraal te stellen in deze gesprekken. De verpleegkundige specialist die deze artikelen schreef, benadrukt het belang van het voeren van ACP-gesprekken (advance care planning) - een serie goede gesprekken tussen de patiënt, een naaste en een zorgprofessional over kwaliteit van leven, behandelwensen en grenzen.
De impact van ACP-gesprekken
Zorgverleners, met name degenen die werken met ouderen in verpleeghuizen, zien vaak dat ACP-gesprekken een grote invloed hebben op de kwaliteit van leven en sterven van hun patiënten. Deze gesprekken geven de patiënt en zijn naasten de kans om zich voor te bereiden op het naderende levenseinde en om behandelwensen en grenzen vast te stellen. Het belang van ACP-gesprekken komt ook naar voren in de persoonlijke ervaring van de auteur, die zag hoe haar oma worstelde met de realiteit van haar naderende dood in het ziekenhuis.
ACP en overbehandeling voorkomen
Door middel van ACP-gesprekken kunnen zorgverleners helpen om overbehandeling te voorkomen en te zorgen voor een betere kwaliteit van zorg. Het is een proces dat respect toont voor de autonomie van de individuele patiënt en bijdraagt aan het versterken van relaties. Het stelt patiënten en hun naasten in staat om zich beter voor te bereiden op het levenseinde, en helpt bij het anticiperen op veranderingen in de gezondheidstoestand van de patiënt. Deze gesprekken zijn van groot belang voor zowel de patiënt als de zorgverleners, en moeten tijdig en respectvol worden gevoerd.
Het persoonlijke verhaal van de auteur met haar oma is een krachtige illustratie van het belang van tijdige ACP. Ondanks haar ernstige gezondheidstoestand, waaronder Covid en een mogelijk hartinfarct, werden er in het ziekenhuis nog steeds ingrijpende medische behandelingen en tests uitgevoerd. Dit resulteerde in onnodige stress en lijden voor haar en haar familie. De familie werd overweldigd door verdriet, niet alleen over haar dood, maar ook over de belastende en onnodige medische behandelingen die ze had ondergaan.
Zorgverleners hebben de verantwoordelijkheid om de grenzen van medische behandelingen te respecteren en om tijdige en respectvolle ACP-gesprekken te voeren. Dit vergt niet alleen medische expertise, maar ook de kunst van empathie en begrip. Door tijdig te erkennen dat een patiënt in de laatste fase van zijn leven is en door respectvolle gesprekken te voeren over behandelwensen en grenzen, kunnen zorgverleners bijdragen aan een betere kwaliteit van leven en sterven voor hun patiënten.
