Blijkbaar zijn we meer geneigd onze gelijken te daten dan onze tegenpolen. Uit een recent Brits onderzoek blijkt dat partners vaak op elkaar lijken, zowel qua persoonlijke kenmerken als levensstijl.
80 procent gelijkenis tussen partners
Het idee dat tegenpolen elkaar aantrekken, wordt door dit onderzoek uitdrukkelijk ontkracht. Uit de studie, gepubliceerd in The Guardian, blijkt dat partners juist op elkaar lijken als het gaat om zaken als politieke voorkeur, opleidingsniveau en feestgewoontes. Meer dan 80 procent van de persoonlijke kenmerken van partners komt overeen, wat aantoont dat we vaker onze gelijken aantrekken dan onze tegenpolen.
Overeenkomsten in lifestyle en ervaringen
Het onderzoek, gepubliceerd in Nature Human Behaviour, onthult dat zelfs zulke subtiele factoren als het krijgen van borstvoeding als kind of rookgewoontes gelijkenissen vertonen tussen partners. Dit suggereert dat we onbewust naar partners zoeken die onze eigen ervaringen en gedragingen weerspiegelen. Hetzelfde geldt voor drink- en feestgewoontes, religieuze voorkeuren en opleidingsniveaus.
Hoewel veel persoonlijke kenmerken overeenkomen tussen partners, zijn er ook aspecten die geen invloed hebben op de partnerkeuze. Lichaamslengte, gewicht en medische gegevens blijken geen doorslaggevende factoren te zijn in de aantrekkingskracht tussen partners. Dit suggereert dat we bij het kiezen van een partner minder op fysieke kenmerken letten dan vaak wordt aangenomen.
Mogelijke gevolgen voor sociale ongelijkheid
De onderzoeker, Tanya Horwitz, wijst op de mogelijke maatschappelijke gevolgen van deze partnergelijkenis. Volgens haar kunnen toekomstige generaties, als gevolg van deze gelijkenis tussen partners, een verlengde zijn van deze gelijkenissen. Dit zou op lange termijn sociale ongelijkheid kunnen vergroten, vooral als hoogopgeleide mensen alleen relaties met andere hoogopgeleide mensen hebben.
Het onderzoek, dat uitgebreid en diepgaand was, gebruikte gegevens van bijna 80.000 heteroseksuele koppels in Groot-Brittannië. Er werden 133 kenmerken geanalyseerd om een gedetailleerd beeld te geven van hoe partners op elkaar lijken. Het onderzoek richtte zich specifiek op heteroseksuele koppels, omdat de onderzoekers verwachtten dat er verschillen zouden zijn met koppels van hetzelfde geslacht.
